ماجان؛ خانمی که از صفر شروع کرد و حال مالک شرکت است

هفته‌نامه‌ی دهقان / محمدتمیم صدیقی
نامش ماجان است، نوری تخلص می‌کند و یکی از غرفه‌داران نمایشگاه فارم تحقیقات زراعتی بادام‌باغ بود. خانم نوری داستان زندگی خود را چنین روایت می کند. اکنون شرکت پروسس مصاله جات مواد غذایی به نام علی نوری دارد.
او ۵۵ سال عمر دارد و دارای هفت فرزند، سه پسر و چهار دختر است و در یکی از روستایی‌های دور‌دست ولایت کاپیسا زندگی می‌کند. شوهرش معلم است و ماهانه هفت‌هزار افغانی معاش دارد.
معاش شوهر خانم نوری برای تامین ضرورت‌های خانواده‌اش کافی نبود و او مجبور شد تا کاری انجام دهد. خانم نوری برای یافتن کار به ریاست زراعت کاپیسا مراجعه کرد و این ریاست به همکاری پروژه ملی باغداری و مالداری، برایش ۱۵ قطعه مرغ، دانه و لوازم مورد نیاز مرغ‌داری توزیع کرد.
ماجان قبل از دریافت این مرغ‌ها، برای دو هفته در باره چگونه مرغ‌داری آموزش دید. او می‌گوید: «به ما یاد دادند که در وقت فروش تخم مرغ، باید نصف پول آن را پسانداز کنیم تا یک سرمایه جور شود. هردانه تخم مرغ خانگی را به پنج افغانی به فروش می‌رساندم.»
ماجان به شش ماه را با کار با همین مرغ‌ها گذاراند و با فروش تخم‌های مرغ و خرید مرغ‌های جدید، توانست تعداد مرغ‌هایش را به صد قطعه برساند.
چگونگی پس‌انداز کردن پول را یک خانم خارجی برایش آموزش داده بود. او برای پس‌انداز کردن پولش، دخلک گرفته و پس از مدتی، همان خانم خارجی از او خواست تا ببیند چه مقدار پولی پس‌انداز کرده است. او با دست خود دخلک را باز می‌کند. در آن دخلک هشت‌هزار افغانی پس‌انداز شده بود و این پس‌انداز برای آن شهروند خارجی متعجب‌کننده بود.
این شهروند خارجی، ماجان نوری را سرگروپ پنجاه خانم دیگر که به‌تازگی روبه مرغ‌داری آورده بودند، تعیین کرد. ماجان یاد گرفته بود که چگونه به مرغ‌ها دانه بدهد و آنان را واکسین بکند.
ماجان نوری، پس از یک پرورش مرغ‌های تخمی، کار پرورش مرغ‌های گوشتی را نیز آغاز کرد. او چوچه‌های مرغ‌ گوشتی را به بیست‌ افغانی خریداری می‌کرد و پس از چهل‌وپنج روز، این مرغ‌ها شش تا هفت کیلوگرام وزن می‌گرفت.
او می‌گوید که کارش رونق بیشتر پیدا کرد و انگیزه‌اش در این کار افزایش یافت. خانم نوری در کنار مرغ‌داری، یک سبزخانه کوچک ساخت و در تمام فصل‌ها بادنجان رومی، مرچ، نعناع، گشنیز، تراتیزک، بادرنگ تازه می‌فروخت. وقتی که محصولات‌اش نزدیک به فاسد شدن می‌شد اجازه نمی‌داد که خراب شود، آن را خشک کرده بسته‌بندی نموده و از آن مواد دیگری از قبیل مصاله دیگ با نوعیت‌های مختلف تولید می‌کرد.
مرچ مصاله‌دار خانم نوری، از شهرت خوبی برخوردار شده و در کابل و ولایات خریدار دارد.
خانم نوری پس از سعی و تلاش خسته‌گی‌ناپذیر، موفق شد که کار زعفران را نیز برای اولین‌بار در ولایت کاپیسا شروع کند. در سه بسوه زمین پیاز زعفران که ریاست زراعت کاپیسا به وی کمک کرده بود، کشت کرد.
او می افزاید: «تا حال هیچ کس باور نمی‌کند که در کاییسا زعفران کشت می‌شود.»
ماجان نوری می‌افزاید که هفت سال است که کار زعفران را در قریه سورغل ولایت کاپیسا شروع کرده است. او از نیم جریب زمین در حدود یک کیلو زعفران تولید کرده است. این مصحول با نشانه خاص شرکت «علی‌رضا نوری» بسته‌بندی می‌شود.
ماجان می‌گوید که اکنون در بخش تولید پیاز زعفران نیز به خود کفایی رسده و هم‌اکنون دو‌هزار کیلوگرام پیاز زعفران ذخیره دارد. او فی کیلو پیاز زعفران را به دیگر دهقانان در بدل دوصد افغانی می‌فروشد.
خانم نوری با شوق و اشتیاق  به تجارت ادامه داده است و در کنار پروسس مصاله‌جات مواد غذایی، سبزخانه و مرغداری، کار گاوداری را نیز شروع کرده است. او لبنیات شامل شیر، ماست، مسکه، پنیر و قیماق تولید می‌‌کند.
کار و فعالیت ماجان در حال رونق است و در این زمینه وی را شوهر، پسران و دخترانش کمک می‌کنند. در کنار آنان، ده کارمند دیگر نیز دارد و روزانه به هرکدام آنان سه‌صد افغانی معاش می‌دهد.
خانم نوری هیچ‌گاهی به خود یاس و ناامیدی راه نداده است. او با گذشت از فراز و نشب‌های زندگی توانسته است پنج‌صد‌هزار افغانی پس‌انداز کرده و یک شرکت بنام «علی‌رضا نوری» برای تولید روب سرمایه‌گذاری تاسیس کند.
شرکت روب‌سازی علی‌رضا نوری در یک ساختمانی که دارای سه اتاق و یک دکان می‌باشد، ظرفیت تبدیل کردن یک تُن بادنجان رومی را به روب، در هر ساعت دارد. تولیدات خانم نوری، حالا مشتریانی در کابل نیز دارد.
ماجان نوری اکنون نگرانی چگونگی تامین نیازمندی‌های خانواده‌اش نیست، تنها چیزی که او را بیشتر رنج می‌دهد، بی‌سوادی است. او مدعی است که اگر سواد کافی می‌داشت، در نتیجه تلاش و پشت‌کارش به مقام وزارت می‌رسید. او به تازگی شامل کورس سوادآموزی شده و حالا قادر است شماره‌های تماس و نام را بنویسد و بخواند.
خانم نوری آرزو دارد که تجارت خود را رونق داده به یک تاجر ملی تبدیل شود.
خانم نوری در باره نمایشگاه اخیر بادام‌باغ گفت که در جریان چهار روز، چهل‌هزار افغانی از فروش مصاله‌جات دیگ و زعفران به‌دست آورده است.